-
1 zaczynać
impf ⇒ zacząć* * *to begin, to startzaczynać coś robić — to begin lub start doing lub to do sth
zaczynać od czegoś — to begin lub start with sth
zaczynać od nowa — to begin again, to start over (US)
zaczynać od zera — (przen) to start from scratch
* * *ipf.1. (= rozpoczynać) begin, start; zaczynać od nowa make a new start, start over; lit. start from anew; zaczynać życie od nowa make a new start in one's life; zaczynać od zera start from scratch; zacząć od powiedzenia... start by saying...; wcześnie zaczynać (karierę, działalność) start young, make an early start; zaczynać dzień od filiżanki herbaty start (off) the day with a cup of tea; zaczynać od końca (= robić coś niewłaściwie) put the cart before the horse.2. (= wchodzić w początkowy etap czegoś) begin, start; zacząć coś robić begin l. start doing sth; zacząć od samego początku start at the very beginning; dobrze/źle zacząć make a good/bad start; zacząć tracić cierpliwość start getting l. be growing short of patience; zaczyna nam brakować pieniędzy we're running out of money; zaczyna wyglądać na to, że... it's beginning to look as if...3. (= napoczynać) open; zaczynać butelkę/paczkę papierosów open a new bottle/packet of cigarettes.4. (= zaczynać mówić, pisać) start, begin; Szanowni Państwo! – zaczął. “Ladies and Gentlemen!” – he started l. began; zacząć z innej beczki change the topic; zacznijmy z innej beczki let's change the topic; nie wiem od czego zacząć I don't know where l. how to start.5. pot. (= zaczepiać) provoke; lepiej z nim nie zaczynaj! you'd better not provoke him!; znowu zaczynasz! there you go again!ipf.start, begin; zaczyna się! ( pretensja do kogoś) there you go again!; wyraz zaczyna się na literę S the word starts with an S; zaczęły się schody pot. that's where the trouble starts.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zaczynać
См. также в других словарях:
zacząć — dk Xc, zacząćcznę, zacząćczniesz, zacząćcznij, zacząćczął, zacząćczęła, zacząćczęli, zacząćczęty, zacząćcząwszy zaczynać ndk I, zacząćam, zacząćasz, zacząćają, zacząćaj, zacząćał, zacząćany 1. «przystąpić do działania, wykonać pierwszą,… … Słownik języka polskiego
pierwszy — pierwszywsi, odm. jak przym. 1. «liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 1» Pierwszy miesiąc roku. Pierwsza rocznica. Pierwsza wojna światowa. Pierwsze piętro. Pierwszy rok studiów. Pierwsza klasa w szkole. Pierwszy szereg żołnierzy … Słownik języka polskiego
początek — m III, D. początektku, N. początektkiem; lm M. początektki 1. «to, od czego się coś zaczyna w czasie lub przestrzeni; rozpoczęcie (się) czegoś, pierwszy moment, pierwszy punkt» Dobry, zły, trudny, łatwy początek. Ciekawy, nudny początek powieści … Słownik języka polskiego
piec — I. 1. Komuś się żyje, jest jak u Pana Boga za piecem «komuś się żyje wygodnie, bezpiecznie»: Przedtem żyło nam się w miasteczku jak u Pana Boga za piecem. Front był hen, hen, za siódmym stepem, za siódmym Uralem. M. Pankowski, Fara. 2. pot. Ktoś… … Słownik frazeologiczny
